Καθημερινή ζωή στα χωριά

Στο ανατολικό Αιγαίο στο σταυροδρόμι Ανατολής με Δύση στο νησί της Χίου καλλιεργείται από τα βάθη των αιώνων η μαστίχα ένα προϊόν - θρύλος συνυφασμένος με παραδόσεις ιστορικές συγκυρίες και πολιτισμικές ανταλλαγές που φτάνει ανώτατο μέχρι τις μέρες μας ισχυρίζεται με την κουλτούρα της ανατολικής Μεσογείου και πιο ποτέ λόγω των αποδεδειγμένων πλέον και επιστημονικά μοναδικών ευεργετικών και θεραπευτικών ιδιοτήτων του. Η ιστορία της μαστίχας χάνεται στα βάθη των αιώνων: Θρύλοι παραδόσεις αγαπημένες συνήθειες ιστορικές συγκυρίες θρησκείες τόποι ταξίδια άνθρωποι και πολιτισμοί συνθέτουν τον μύθο της Χιώτικης μαστίχας. Από την Ελληνική αρχαιότητα έως τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το Βυζάντιο από τους Ενετούς τους Γενοβέζους και τους Οθωμανούς έως τις πολιτικές θύελλες της Ελλάδας του 20ου αιώνα και τους παγκοσμίους πολέμους από τις μελέτες του Διοσκουρίδη μέχρι το Βάλσαμο της Ιερουσαλήμ και από το πρώτο λουκούμι στην Κωνσταντινούπολη. παραδοσιακό φαγητό saliq της Σαουδικής Αραβίας η μαστίχα ήταν τρόπαιο κατακτητών. Ήθελε το κοινό άρωμα που συνέδεε τους λαούς της Ανατολής της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας κωδικοποιώντας στη γλώσσα της γεύσεις πολιτισμικές συνάφειες και αλληλεπιδράσεις αιώνων.

Στα 23 Μαστιχοχώρια της Νότιας Χίου, το μωσαϊκό του αγροτικού χώρου με τα Μαστίχια τις ελιές, συκιές, τις αμυγδαλιές μαζί με τους κήπους και τους βοσκοτόπους θυμίζει εμφατικά μια εποχή που η αγροτική παραγωγή ήταν ο ομφαλός της καθημερινής ζωής. Συνήθειες, τέχνες και τεχνικές φωλιάζουν, δημιουργήματα ανθρώπων σε έναν τόπο βιωμένο, φτιαγμένο από εργασία αναρίθμητων γενεών. Τα μαστίχια συνεχίζουν και αυξάνουν σε αριθμό, τα άλλα μένουν πίσω και ξεχνιούνται μόνο τα απαραίτητα στην καλύτερη περίπτωση συντηρούνται. Ο Χειμώνας βρίσκει τα περισσότερα χωριά σχεδόν άδεια με τους ηλικιωμένους ριζωμένους εκεί. Οι εποχές άλλαξαν, τα παιδιά λιγοστά, μετρημένα, σε κάθε χωριό. Οι μετανάστες δίνουν τόνο και ζωή σε αρκετά από τα χωριά και τα Σαββατοκύριακα τα χωριά ζωντανεύουν με τους δήμους της χώρας που αγαπούν το χωριό τους και βρίσκουν ευκαιρία να πεταχτούν για δουλειές να δουν και τους γονείς που έχουν μείνει πίσω. Τα καφενεία κρατάνε τη συνοχή του χωριού, εκεί θα μάθεις τα νέα που δεις κάνα άνθρωπο που ανταλλάξεις μερικές κουβέντες. Θα περάσουν και οι πλανόδιοι για τις καθημερινές ανάγκες, ο ψωμάς, ο μανάβης και ο ψαράς. Δύσκολος ο χειμώνας, πολύ μοναξιά και προσμονή για όσους μένουν μόνιμα να δουν με λαχτάρα το καλοκαίρι τους δικούς τους ξένους που θα έρθουν για διακοπές. Τότε όλα είναι διαφορετικά πιο ευρύχωρα πιο ανοιχτά.